بـتـونـه کـاری و صـافـکـاری خـودرو
آشنایی اجمالی با صافکاری
به فرآیندی که در آن سعی بر این میشود که نقاط یا قطعات آسیب دیده به فرم اولیه و صحیح بازگردند، صافکاری میگویند.
صافکاری هم مانند خیلی از امور دیگر نیاز به دانش و تجربه دارد و به طور کلی به دو صورت صافکاری بی رنگ و صافکاری با رنگ، انجام میپذیرد.
نوع و شدت ضربه و همینطور فرم خود قسمت آسیب دیده، در تصمیم صافکار بسیار تاثیرگذار است؛ که قطعه را تعویض کند یا بر اساس دانش خود ناحیه آسیب دیده را صافکاری بدون یا صافکاری با رنگ کند.
صافکاری در واقع امری است که در مواقع برخورد بدنه با جسم دیگر مورد نیاز میشود اما گاهی در جریان یک حادثه ممکن است خودرو دچار خط و خش و یا حتی پریدگی رنگ روی قسمت فلزی بدنه شود؛
تصادف و تاثیر آن بر نقاط مختلف
در جریان تصادفات با شدت متفاوت ممکن است به قطعاتی همچون سپرها، کاپوت، گلگیرهای جلو، گلگیرهای عقب، درها، ستونها، سرشاسیها، سقف، درِ صندوق، سینیهای جلو و عقب، کف صندوق و… خسارت وارد شود که ترمیم و صافکاری هر یک از این بخشها روشی خاص، مهارت و مهمتر از همه تجربه و هنر صافکار را میطلبد.
ضربات میتوانند شدید یا جزئی باشند که بسته به شدت ضربه، صافکار تصمیم میگیرد قطعه تعویض، صافکاریِ تنها و یا صافکاری و رنگ شود.
طراحان خودرو اصولا بسته به نوع خودرو و همچنین کاربرد آن تصمیم به انتخاب قطر ورق بدنه و یا دوبل یا تکلایه بودن ورق بدنه در بخشهای مختلف میگیرند که این بخشهای دوبل اصولا برای استحکام بیشتر بدنه و افزایش ایمنی تعبیه میشوند و اگر ضربه تصادف به قسمتهای دولایه آسیب وارد کند، ترمیم آن با دردسر بیشتری انجام میشود.
نقاط میانی کاپوت، دور درهای کابین، بالای گلگیرها و… از جمله نقاطی هستند که به صورت دولایه ساخته میشوند و در صورت واردشدن ضربه، صافکار ناچار به برش بخشی از لایه دوم (لایه داخلی خارج از میدان دید) و در نهایت ترمیم لایه آسیبدیده خواهد بود.
بی رنگ یا با رنگ؟!
همانطور که پیشتر گفته شد، پس از بروز حادثه، شخص صافکار بسته به شدت ضربه تصمیم میگیرد که قطعه تعویض، صافکاری و یا صافکاری و رنگ شود. از این رو در حرفه صافکاری بدنه خودرو، دو روش کلی صافکاری بدون رنگ و با رنگ وجود دارد که بسته به مهارت و صلاحدید صافکار یکی از این دو روش انتخاب میشود.
برای مثال، اگر ضربه واردشده در حدی نباشد که به ورق و رنگ آسیب برسد (یعنی مثلا ورق آهن شکافته شود)، خودرو اصطلاحا با تقه گریسی صاف میشود. اما چرا تقه گریسی؟! برای صافکاری بیرنگ یک بخش از خودرو روشهای مختلفی وجود دارد که مرسومترین و قدیمیترین آن، چربکردن بدنه با استفاده از گریس و در نهایت صاف کردن ورق با بهرهگیری از ابزارآلاتی است که در ادامه به معرفی تکتک آنها خواهیم پرداخت.
هرچند که این روزها کمتر صافکاری از این روش برای ترمیم بدنه بهره میگیرد اما این اصطلاح چیزی است که در بین مردم مرسوم است.
صافکاری بدونرنگ روشهای مختلفی از جمله همان صافکاری تقه گریسی مشهور، حرارتی و با استفاده از نور خورشید دارد که در هر یک از این روشها، تنها هنر صافکار است که میزان تمیزی کار را مشخص میکند.
در واقع ذهنیتی که مردم از صافکاری بدون رنگ دارند، پدیداری موجهای ریز پس از اتمام کار روی سطح بدنه است که البته هرچقدر دقت و حوصله صافکار بیشتر باشد، این موجها کمتر خواهند بود.
مراحل صافکاری با رنگ
اگر شدت و نوع ضربه به شکلی باشد که صافکار نتواند با بهرهگیری از فرآیند صافکاری بدون رنگ نتیجه خوبی را پدید آورد، دو گزینه دارد یا میتواند قطعه را تعویض کند، که در این صورت هزینه تعمیر و ترمیم قطعه برای صاحب خودرو بسیار بالا است و یا میتواند از عملیات صافکاری با رنگ استفاده کند که هزینه بسیار کمتری نسبت به تعویض قطعه دارد.
برای صافکاری با رنگ، ابتدا صافکاری قطعه آسیب دیده را جدا میکند، سپس با استفاده از سمباده و آب، پشت قسمت آسیب دیده را به خوبی تمیز میکند تا کاملا صاف و صیقل شود. بعد از آن در فرآیند صافکاری با رنگ، نوبت به جلوی قسمت آسیب دیده میرسد که صافکار برای سهولت در عملیات نقاشی بدنه و همینطور روئیت بهتر نقاط فرو رفته، رنگ روی قطعه آسیب دیده را با ابزار زمخت خود مانند سوهانهای ضبر و سمبادههای درشت، از بین میبرد.
بعد از پاک شدن رنگ از روی قسمت آسیب دیده؛ صافکار با بهرهگیری از شعله مستقیم آتش، پشت قطعه آسیب دیده را به خوبی گرم میکند، تا قطعه از حالت پایدار خارج شود و جنس آن نرمتر شود تا صافکار بتواند به راحتی و با استفاده از چکش، به قطعه ضربه خورده فرم دهد. در صافکاری با رنگ دقت چکش زدن کمتر است و صافکار نیازی ندارد که به نوع و شدت ضربات خود اهمیت زیادی بدهد و فقط صاف شدن فرم قسمت آسیب دیده مهم است به دلیل اینکه در صافکاری با رنگ، رنگ قطعه قبل از چکش کاری، از بین رفته است و نیازی نیست که از بین رفتن و خراب شدن رنگ بدنه را در نظر گرفت، از این رو در صافکاری با رنگ، صافکار قطعه را گرم نگه میدارد و چکش میزند تا ناحیه آسیب دیده به فرم اولیه و صحیح بازگردد.
پس از چکش زدن، صافکار با استفاده از نور خورشید یا اشعه فرابنفش، ناهمواریهای روی قطعه را بررسی میکند و سپس با استفاده از ابزاری به نام مشتی شروع صاف کردن ناهمواریها میکند در این قسمت از صافکاری با رنگ، به دلیل آنکه نیازی به در نظر گرفتن رنگ قطعه نیست، این امکان را برای صافکار به وجود میآورد که از فرآیند بادگیری برای نقاطی که فرورفتگی بیشتری دارند استفاده کند.
عملیات سایش با سنباده
در آخر عملیات صافکاری با رنگ، قسمت آسیب دیده قبل از بتونه کاری یک بار با سنباده قسمت های تیز و برنده صاف میشود و پس از بتونه کاری که معمولا از بتونه سنگی فوری استفاده میکنند به سراغ سنباده های پوساب و یا دیسکی برای صافکاری کردن سطح رفته تا بعد از اطمینان کامل عملیات رنگ را آغاز کنند
در زیر سنباده های مورد نیاز برای صافکاری ارائه میشود که با کلیک کردن بر روی آن میتوانید محصول مورد نظر خود را انتخاب کنید